- ummaq
- ummak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
ummaq — f. Bir şeyi könlündən keçirmək, ürəyində tutmaq, olmasını istəmək, arzu etmək, ümid etmək. Uman yerdən küsərlər. (Məsəl). Bəşər nicat umur bayrağımızdan; Səadət açarı bizdədir ancaq. S. Rüst.. Əvəzin oğlundan böyük şey ummağa haqqı var idi. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
umulmaq — «Ummaq»dan məch. Söylə, gözəllərin dodaqlarından; Bu oynaq gülüşlər umulmuşmudur? M. Müş.. Umulmadığı yerdən – gözlənilmədiyi halda. Bəzən əsla umulmayan yerdən; Nə qədər bəxtiyar olur insan. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axtarmaq — f. 1. Gizli, yaxud gizlədilmiş və ya itmiş bir şeyi tapmağa, üzə çıxarmağa çalışmaq, aramaq. Kitabı nə qədər axtardımsa, tapa bilmədim. Yerə düşmüş iynəni axtarmaq. – Axtaran tapar. (Ata. sözü). // Görməyə, tapmağa çalışmaq. Usta Ağabala qapını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilənmək — f. 1. Dilənçilik etmək, yolçuluq etmək; sədəqə yolu ilə özgədən pul, çörək və s. istəmək. Dilənmək qəsdilə düşüb dərbədər; Gəzərsən bir evdə, pakizə düxtər. Q. Z.. Dilənçi dedi: – Mən də elsiz obasız bir qoca, dilənçiyəm. Kəndlərdə dilənirəm. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istəmək — f. 1. Arzu etmək, ürəyindən keçirmək, bir şeyin qəsd və niyyətində olmaq, ürəyində bir istək duymaq. – Bala, mən gördüm ki, sən bir yeniyetmə yaxşı oğlansan, istədim sənə maya verəm. . «Koroğlu». İstəyir cənnəti zahid bu qədər hiylə ilə; Əbləhin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iştah(a) — is. <ər.> 1. Yemək istəmə, yeməyə meyil, yemək arzusu. Təmiz hava adamın iştahasını artırır. – İştaha diş altındadır. (Məsəl). . . Yazırsan ki, iştaham azalıb, belə ki, sübh vaxtı bozbaş yeyəndə, axşam azanı deyiləndə kabab yeyirəm. . C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küsənmək — f. 1. Ummaq, gileylənmək, giley güzar etmək, küsən kimi olmaq. Dost dostdan küsənər. – Nə üçün hamı mənə düşmən gözü ilə baxır, yoldaş leytenant, mənim günahım nədir?. . – deyə, Vəli küsənən (f. sif.) bir dost ədası ilə xəbər aldı. M. Hüs.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyb — <ər.> 1. Hazır və göz önündə olmama; qaiblik. Qeyb etmək – itirmək, əldən çıxarmaq. Hərgah siz buna razılıq versəniz, burada qeyb edə biləcəyiniz bu qiymətli şeyləri də özünüzlə bərabər salamat apara biləcəksiniz! M. S. O.. Qeyb olmaq –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəlb — is. <ər.> 1. Ürək (adətən insanın daxili aləmi, onun hisslərinin, təəssüratının, əhvali ruhiyyəsinin simvolu, rəmzi təzahürü mənasında işlənir). Bu təsadüf onun qəlbində bir etimad oyandırdı. M. Ə. S.. Haman qız bütün səyahətçilərin qəlbini … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tələb — is. <ər.> 1. Bir şeyi israrla, qəti şəkildə xahiş və ya təklif etmə, istəmə. Onun tələbini nəzərə aldılar. Sənin tələbin nədir? – Teymurun yalvarışları da, tələbi də, təhdidi də nəticəsiz qaldı. M. Hüs.. Tələb etmək – 1) bir şeyi israrla,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşbəxtlik — is. 1. Həyatından son dərəcə məmnunluq, dərin razılıq və sevinc hissi, səadət. Ailə xoşbəxtliyi. Xalqın xoşbəxtliyi. // Bu hissin bu və ya başqa bir şəkildə təzahürü. Əziz balalar! . . Mində birimizin üzünə xoşbəxtlik günü doğub minmin bəlalərdən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti